Eind 2013 is het verplicht schatkistbankieren voor decentrale overheden (zonder leenfaciliteit) ingevoerd. Reden voor de invoering van het verplicht schatkistbankieren is het beheersen van de overheidsschuld en het reduceren van het financiële risico voor decentrale overheden. Schatkistbankieren betekent dat deelnemers de middelen die zij (tijdelijk) niet nodig hebben voor de uitoefening van hun publieke taken en verantwoordelijkheden, met andere woorden hun overtollige middelen, aanhouden bij het ministerie van Financiën. Het schatkistbankieren heeft een verlagend effect op de Nederlandse EMU-schuld. Wanneer decentrale overheden hun tegoeden aanhouden in de Nederlandse schatkist, daalt de financieringsvraag van de overheid op de financiële markten. Een vordering van de ene overheidspartij op de andere valt tegen elkaar weg. De gemeente heeft in 2018 voortdurend een positief banksaldo gehad. De gemeente was dan ook verplicht om, in het kader van het verplicht schatkistbankieren, middelen af te storten in ’s Rijks schatkist. Conform de vereisten in het BBV (art.52c), is in de toelichting op de balans het drempelbedrag per kwartaal het bedrag aan middelen dat door de gemeente buiten ’s Rijks schatkist is aangehouden vermeld.